- contortor
- contortŏr, ōris, m.
celui qui torture. --- Ter. Phorm. 474.
* * *contortŏr, ōris, m. celui qui torture. --- Ter. Phorm. 474.* * *Contortor, contortoris, Aliud verbale. m. g. vt Contortor legum. Terent. Tordeur de loix, Qui par subtiles et calomnieuses expositions tort les loix à tel sens qu'il veult, corrompant ou desguisant le vray sens d'icelles.
Dictionarium latinogallicum. 1552.